Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Απαγόρευση καπνίσματος στους δημόσιους χώρους

I weep for humanity...

Πόσο ακόμα θα πέσουμε χαμηλά; Πόσο θα προχωρήσει αυτή η διαρκής κατασκευή νόμων, που εξυπηρετούν την ηλιθιότητά μας;

Οι νόμοι και οι κανόνες, "κρύβουν" ένα ηθικό υπόβαθρο από πίσω τους. Αυτό και μόνον αρκεί για να φανερώσει τις αιτίες για τις οποίες επινοούνται: Ηλιθιότητα και έλλειψη Επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. "Χτίζουμε" μια υπερβατική αρχή ανάμεσά μας, επειδή δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας. Χρειάζεται να θεσπιστεί νόμος για να δείξει ο άλλος κατανόηση και να μην καπνίσει σε ένα κλειστό χώρο, όπου πιθανότατα υπάρχουν μη-καπνιστές; Χρειάζεται να θεσπιστεί νόμος για να ζητήσεις ευγενικά από έναν καπνιστή να κάνει αργότερα το τσιγάρο του ή αν μπορεί να το κάνει σε ανοιχτό χώρο;

Η κοινωνία μας τείνει να εκφυλιστεί, από ένα σωρό νόρμες και κανόνες που θεσπίζουμε για να πλαισιώσουν την συμπεριφορά μας. Είμαστε -πλέον- ανίκανοι να έρθουμε σε επαφή με τον συνάνθρωπό μας και να λύσουμε τα προβλήματά μας σε ανθρώπινο επίπεδο. "Ανεξάρτητες αρχές", Νόμοι, Συντάγματα σε ρόλο "νταντάς" έρχονται να μας θυμίσουν πως άλλαξε η ανθρώπινη φύση μας. Καλώς ορίσατε στον 21ο αιώνα. Ο αιώνας της Ατομικότητας, της Λογικής και της απέραντης Ηλιθιότητας.

Δε θα κλείσω με κάποιο ευφυολόγημα. Θα κλείσω με τα λόγια του Κούρτ Γκέντελ(για ακόμη μια φορά):

"Μια κοινωνία που προσπαθεί να λειτουργήσει αποκλειστικά και μόνον με βάση τους κανόνες, δεν θα μπορέσει ποτέ να λύσει τα προβλήματα που της θέτει η ζωή."